Æsing
Norrøn Ordbok - æsing
Betydning av det norrøne ordet "æsing"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
- æsing
- f., or æsingr, m. vehemence, fury; Jökull tók þá í annat sinn æsing sinn enn mikla, Fs. 48; mikil æsing, Stj. 192; þar fylgði aldri æsingr né van-stilli, Bs. i. 106; með svá miklum æsingi, at meðan þess háttar æ. stóð á, 746.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛅᛋᛁᚾᚴ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
Siterte verk og forfattere:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)