Eyra
Norrøn Ordbok - eyra
Betydning av det norrøne ordet "eyra"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet eyra kan bety:eyra
- eyra
- n., pl. eyru, gen. eyrna, [Lat. auris; Goth. ausô: A. S. eâre; Engl. ear; O. H. G. ôra; Germ. ohr; Swed. öra, öron; Dan. öre, ören]:—an ear; eyrum hlýðir, en augum skoðar, he listens with his ears, but looks with his eyes, Hm. 7:—proverbs, mörg eru konungs eyru, many are the king’s ears, Orkn. 252; þar eru eyru sæmst sem óxu, the ears fit best where they grow, i. e. a place for everything and everything in its place, Nj. 80; láta inn um eitt eyrat en út um hitt, to let a thing in at one ear and out at the other; láta e-t sem vind um eyrun þjóta, to let a thing blow like the wind about one’s ears, i. e. heed it not; Grími var sem við annat eyrat gengi út þat er Þorsteinn mælti, Brand. 60; svá var sem Kálfi færi um annat eyrat út þótt hann heyrði slíkt talað, FmS. xi. 46; skjóta skolla-eyrum við e-u, to turn a fox’s ear (a deaf ear) to a thing; þar er mér úlfs ván er ek eyru sé’k, I can guess the wolf when I see his ears, Fm. 35, Finnb. 244; við eyra e-m, under one’s nose, Ld. 100; mæla í e. e-m, to speak into one’s ear, Fg. 549; hafa nef í eyra e-m, to put one’s nose in one’s ear, i. e. to be a tell-tale, Lv. 57; leiða e-n af eyrum, to get rid of one, Ísl. ii. 65; setja e-n við eyra e-m, to place a person at one’s ear, of an unpleasant neighbour, Ld. 100; setr (hnefann) við eyra Hými, gave Hymir a box on the ear, Edda 36; e-m loðir e-t í eyrum, it cleaves to one’s ears, i. e. one remembers, BS. i. 163; reisa, sperra eyrun, to prick up the ears, etc.; koma til eyrna e-m, to come to one’s ears, Nj. 64; roðna út undir bæði eyru, to blush from ear to ear.
- eyra
- COMPDS: eyrnablað, eyrnablaðkr, eyrnasnepill, eyrnabúnaðr, eyrnagull, eyrnahringr, eyrnalof, eyrnamark, eyraruna, eyrnaskefill.
- eyra
- II. some part of a ship, Edda (gl.)
- eyra
- β. a handle, e. g. on a pot.
- eyra
- γ. anatom., óhljóðs-eyru, the auricles of the heart.
- eyra
- δ. hunds-eyru, dogs-ears (in a book).
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛁᚢᚱᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- etc.
- et cetera.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Goth.
- Gothic.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- pl.
- plural.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
- v.
- vide.
- e. g.
- exempli gratia.
- natom.
- anatomically.
Siterte verk og forfattere:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Finnb.
- Finnboga Saga. (D. V.)
- Fm.
- Fafnis-mál. (A. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)