Fagna

Norrøn Ordbok - fagna

Betydning av det norrøne ordet "fagna"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet fagna kan bety:fagna

fagna
að, [Ulf. faginon = χαίρειν; A. S. fægnian; Hel. faganon; cp. Engl. fain, Icel. feginn]:—to be fain, to rejoice, Greg. 20, 40, SkS. 631; fagnið þer og verið glaðir. MatTh. v. 12, John xvi. 20; fagnið með fagnendum, Rom. xii. 15: with dat., fagna e-u, to rejoice in a thing; allir munu því fagna, 623. 43, Nj. 25, Ld. 62.
fagna
2. fagna e-m, to welcome one, receive with good cheer, Nj. 4; var honum þar vel tagnað, 25, Eg. 36, FmS. iv. 131, ironic, vii. 249, x. 19.
fagna
β. with prep., fagna í e-u, to rejoice in a thing, Th. 76; fagna af e-u, id., Stj. 142, Th. 76.
fagna
γ. the phrase, fagna vetri (Jólum, sumri), to rejoice, make a feast at the beginning of winter (Yule, summer); þat var þá margra manna siðr at f. vetri … ok hafa þá veizlur ok vetrnátta-blót, Gísl. 18; ef ek mætta þar í veita í haust vinum mínum ok f. svá heimkomu minni, FmS. i. 290; þat er siðr þeirra at hafa blót á haust ok f. þá vetri, Ó. H. 104.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚠᛅᚴᚾᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
dat.
dative.
Engl.
English.
f.
feminine.
gl.
glossary.
Hel.
Heliand.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
l.
line.
m.
masculine.
S.
Saga.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation

Siterte verk og forfattere:

Greg.
Gregory. (F. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Th.
Theophilus. (F. III.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back