Göfga

Norrøn Ordbok - göfga

Betydning av det norrøne ordet "göfga" (eller gǫfga)

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet göfga kan bety:göfga

göfga (gǫfga)
að, [göfigr; cp. Ulf. gabigjan = πλουτίζειν], to honour:
göfga (gǫfga)
1. of God (or gods), to worship; þau guð er þú göfgar, Fms. i. 97; eigi eru goð mannlíkun þau er þér göfgit, Blas. 44; hann göfgaði hof þau, er …, 623. 11; nú skulum vér fyrir því g. einn Guð, Sks. 308; engum guði skal ek blót færa þeim ef nú g. menn, Fagrsk. 11; Guð at g. ok Jesum Krist, Barl. 1; hann er síðan göfgaðr í kirkju heilags Laurentii, Rb. 368; honum var göfgat skurgoð þat er Bal heitir, 400. 2. to honour, bless; svá hefir Drottinn göfgað hann, at hann görði hann höfðingja Kristni sinnar, 655 iii. 4; honum þótti því betr er fleiri tignuðusk ok göfguðusk af honum, Bs. i. 141.

Ortografi: Cleasby & Vigfusson-boken brukte bokstaven ö for å representere den opprinnelige norrøne vokalen ǫ. Derfor kan göfga mer nøyaktig skrives som gǫfga.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚴᚢᚠᚴᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

cp.
compare.
f.
feminine.
Ulf.
Ulfilas.
l.
line.

Siterte verk og forfattere:

Barl.
Barlaams Saga. (F. III.)
Blas.
Blasius Saga. (F. III.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fagrsk.
Fagrskinna. (K. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back