Hleyti

Betydning av det norrøne ordet "hleyti"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet hleyti kan bety:hleyti

hleyti

n., hleti, or hlœti, in Norse MSS. spelt leyti, whence in mod. Icel. usage leiti

hleyti

I. plur. [for the root see hlaut, hlutr], kin, consanguinity; jöfra hleyti, royal blood, FmS. xi. (in a verse); görva hleyti við e-n, to marry into another’s family, Skv. 1. 34; hvárrgi þeirra Snorra né Arnkels þótti bera mega kviðinn fyrir hleyta sakir við sækjanda ok varnar-aðilja, Eb. 50, viz. Snorri being the brother-in-law to the plaintiff, Arnkell to the defendant; ef hann fengi hennar, heldr en þeim manni er ekki var við þá hleytum bundinn, SkS. 760; nauð-hleytamaðr (q. v.), a near kinsman; eiga hleyti við konu sína (= eiga hjúskap við), 689.

hleyti

2. a tribe, family; hann var af því kennimaðr at sínu hleyti, 625. 88, ‘in ordine vicis suae ante Deum’ of the Vulgate, Luke i. 8; þá kom at hleyti Zacharias at fremja biskups embætti, Hom. (St.); vil ek at þú gangir í mitt hleyti þó at ek sé nánari, Stj. 425, rendering of ‘tu meo utere privilegio’ of the Vulgate, Ruth iv. 6.

hleyti

II. sing. [hlutr], a share, usually spelt leiti; in the phrase, at nokkru, engu, öllu leiti, for some, none, every part; að mínu, þínu … leiti, for my, thy part, freq. in mod. usage, dropping the aspirate; at sumu leiti, FaS. iii. 159; at mínu leiti, Fb. ii. 204; at nokkuru leiti, iii. 575.

hleyti

2. of time, a season of the year, mod. leiti; um vetrnátta-leytið, D. n. i. 609; um Hallvarðsvöku-leytið, 392, iii. 206; um Jóla-leiti um Páska-leiti, um Jóns-messuleiti; annat leiti, another time; sögðu at honum þótti annat leiti (sometimes) ekki úfært, en stundum (sometimes) var hann svá hræddr, at …, Orkn. 418; um sama leiti, about the same time; um hvert leiti, at what time? when?

hleyti

COMPDS: hleytamenn, hleytismaðr.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚼᛚᛁᚢᛏᛁ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger