1 hluti
a, m. a part; í þeim hluta veraldar, Edda (pref.); mikinn hluta af Englandi, Eg. 270; mikinn hluta Skotlands, Ó. H. 131; mikill (mestr, lítill) h. liðs, Fms. i. 110, Eg. 269, Edda 82, Fb. ii. 283; bleikt silfr ok skal vera meiri hluti silfrs, Grág. i. 500: adverb, phrases, at öllum hluta, for the whole lot or share, 245; að mestum hluta, for the most part; að nokkrum hluta, for some part; at mínum (sínum) hluta, for my (her) part, Nj. 250, Fs. 62.
2 hluti
II. a share, but the weak form is seldom used in this sense, as in the phrase, göra á hluta e-s, to encroach upon one’s share, wrong one, Fms. vii. 219, Vígl. 25; eptir er enn yðarr hluti, your part, portion of the work, Nj. 144; ok undi hann þó verr sínum hluta, Fms. vii. 176 (v. l. hlut better).