Hóstr

Norrøn Ordbok - hóstr

Betydning av det norrøne ordet "hóstr"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

hóstr
m., usually spelt óstr, without aspiration, Fms. vi. 419, viii. 433, ix. 311, Sturl. iii. 251: in mod. usage óst, f.; but the aspirated initial is borne out by the kindred words hósta, hósti:—the throat, the upper part of the chest and the lower part of the throat, Bs. i. 382, Fms. ix. 311, v. l.; var Haraldr konungr lostinn öru í óstinn svá at þegar stóð blóðbogi út um munninn, vi. 419; í hálsstemnit frammi fyrir hóstinn, Finnb. 214; hafðu ekki bera óstina! (fem.)

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚼᚢᛋᛏᚱ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

f.
feminine.
fem.
feminine.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Siterte verk og forfattere:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Finnb.
Finnboga Saga. (D. V.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back