Hrís
Norrøn Ordbok - hrís
Betydning av det norrøne ordet "hrís"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet hrís kan bety:hrís
- hrís
- n. [A. S. hrîs; Old Engl. ris or rys (Chaucer); Dan. riis; Swed. ris; Germ. reis]:—a collective noun, shrubs, brushwood; hrís ok hátt gras, Hm. 120; smá hris ok þá enn holt, FmS. vi. 334 (v. l.), vii. 31, Eg. 220; hann fannsk í hrísum nokkurum, FmS. vii. 31, 68, FS. 155; hörfuðu þeir þannig um hrísin, Sturl. i. 150: fagots, Ld. 214, 216, Rm. 9; til hrísa ok haga, Jm. 7; brjóta hrís, to break fagots, D. n. i. 215: so in the phrase, brjóta hrís í hæla e-m, to break fagots on another’s heels, give him a thrashing, FmS. vi. 339 (in a verse): rífa hrís, to make fagots: the saying, þjökkva skal hræsinn við (nið?) með hrísi, Sighvat, is dubious, perh. við = nið, i. e. a proud son wants the rod, cp. Prov. xiii. 24.
- hrís
- II. local names, Hrísar, Hrís-hóll, etc., Landn.
- hrís
- COMPDS: hrísbítr, hrísbrot, hrísbyrðr, hrísfleki, hríshögg, hrískjörr, hrísmagi, hrísrif, hrísrunnr.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚼᚱᛁᛋ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- perh.
- perhaps.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
- etc.
- et cetera.
Siterte verk og forfattere:
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Jm.
- Jóns-máldagi. (J. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Rm.
- Rígsmál. (A. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)