Lim

Betydning av det norrøne ordet "lim"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet lim kan bety:lim

lim

n., this word is heterogene, neut. in sing., fem. in plur.:—the foliage, limbs, crown of a tree, opp. to the stem; hann lætr snúa liminu hvers trés út af borginni, Fb. ii. 124; neðarliga af furunni stóð einn kvistr mjór, ok tók í limit upp, Fas. iii. 33:—fagots, festi brátt í liminu er þeir höfðu borit undir virkit, Fms. i. 128; eldr kveyktr í þurru limi, vii. 37; ef maðr vill sér nýta lim þat, Grág. ii. 297.

lim

II. plur. limar; limbs, branches, á baðmi viðar þeim er lúta austr limar, Sdm. 11, Fsm. 19; með greinum ok limum, Sks. 555; með limum ok kvistum, 444; bítr af Léraðs limum, Gm. 25; þeir lágu svá nær berginu, at lauf ok limar tóku út yfir skipit, Ó. H. 36; tré mikit, óðu limarnar uppi, en rætrnar í sjónum, Fms. vii. 163; þá sá þeir at limarnar hrærðusk, Eg. 377; festu skjöldu sína í limar, Nj. 104; þeir köstuðu lykkju snærisins upp í limar trésins, drógu síðan, svá at konungr hékk uppi við limar, Hkr. i. 26.

lim

2. metaph. ramifications, consequences; grimmar limar ganga at trygð-rofi | armr er vára vargr, Sdm. 23; orða þeirra, er á annan lýgr | oflengi leiða limar, Skv. 2. 4; af þeim úvönum ok siðleysum leiddi svá margar limar, Thom. 4.

lim

COMPDS: lim-dólgr, lim-garmr, lim-sorg, f. ‘rod-fiend,’ poët. fire, Lex. poët. lim-margr, adj. having large branches, Ísl. ii. 18. lim-rúnar, f. pl. bough-runes, a kind of magical Runes, Sdm. 11.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛚᛁᛘ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger