1 LOGN
n. [Scot. and North. E. loun = calm; Swed. lugn; Ivar Aasen logn]:—calm, tranquil, of weather, Alm. 23; logn veðrs, Ó. H. 36; í logni, Fms. viii. 178; ok er þeir réru í logui ok sækyrru, … er boði féll í logni, Orkn. 164; datt veðrit í logn, Bs. i. 834; hann hastaði á vindinn ok sjóinn, þá varð logn mikit, Matth. viii. 26: plur., logn mikil, Orkn. 358.
2 LOGN
COMPDS: logndrífa, lognrétt, lognsnjór.