Neyta
Norrøn Ordbok - neyta
Betydning av det norrøne ordet "neyta"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet neyta kan bety:neyta
- neyta
- t, [nautr, njóta; Germ. nätzen; A. S. notian; Old Engl. and Scot. note], to use, enjoy, with gen. or absol.; neyta fjár-nytjar þeirrar, to use the milk, Grág. i. 428; koma mun þar at vér munum þess n., Nj. 232; þeim er neytti eðr njóta þyrfti þessa vættis, 238; ok svá allra gagna til at neyta, Grág. ii. 81; þar er menn selja hross sín til geymslu á alþingi at lögmáli, skal sá, er við hefir tekit, at engu neyta, 140; nefnir hann sér vætti þat at lögum, at njóta ok neyta, ii. 79.
- neyta
- 2. to consume; neyta matar, to eat, Gísl. 16; at neyta þeirra kykvenda allra er nú eru æt kölluð, Ver. 9; hvers hann hafði neytt ok hvers úneytt, Grág. i. 155.
- neyta
- 3. with acc., (less correct and prob. a Norwegianism); vápn, má þau vel neyta á skipi, they may well be used in ships, SkS. 388 B; er alla penninga sína neyta upp (consume, waste) í ofáti ok ofdrykkju, Skálda 208: to eat, skulut þit alla hluti neyta, SkS. 500 B; fyrir því at þú neyttir kviðjaðan ávöxt jarðar, 548 B:—with dat., in translations influenced by the Lat.uti with abl., neytti hann ílla frjálsu sjálfræði, Mar.; valdsmenn þeir er ílla neyta sínu valdi, Stat. 272.
- neyta
- 4. with prep.; neyta af e-u, to eat of it; neyt af því opt, Pr. 472; af því bauð hann okkr ekki neyta, SkS. 504.
- neyta
- II. reflex, to be consumed; eyðask ok upp neytask, Stj. 154.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚾᛁᚢᛏᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- absol.
- absolute, absolutely.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
- Scot.
- Scottish.
- acc.
- accusative.
- dat.
- dative.
- Lat.
- Latin.
- prob.
- probably.
Siterte verk og forfattere:
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Ver.
- Veraldar Saga. (E. II.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)