Oddr

Norrøn Ordbok - oddr

Betydning av det norrøne ordet "oddr"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet oddr kan bety:oddr

oddr
m. [A. S. ord; Germ. ort = ‘point’ of land, spot, place, but in early Germ. = Lat. cuspis; Dan.-Swed. od, odd]:—a point of a weapon Am. 59, Karl. 506, K. Þ. K. 96, and in countless instances, knífs-oddr, nálar-o., als-o., spjóts-o. (but blóðrefill of a sword): the allit. phrase, oddr ok egg, Hom. 33; með oddi ok eggju, with point and edge, at the sword’s point, by force, Nj. 149, Grág. ii. 13; ætla ek at sækja oddi ok eggju frændleifð mína, Ó. H. 32; brjóta odd af oflæti sínu, to break the point of one’s pride, to humble oneself, Nj. 94: poët. a point, spear, fölvar oddar, Hkv. 1. 52; seðja ara oddum, 2. 7; oddar görva jarli megin, see jarl.
oddr
2. a spur, which in olden times had a single point, see Worsaae, No. 356.
oddr
II. metaph. the front; hann hafði yxnum skipat í odd á liði sínu, FmS. x. 404.
oddr
2. a leader; hann var oddr ok æsir fyrir þessum úfriði, FmS. viii. 57, v. l.
oddr
III. a pr. name, Oddr as well as Oddi: in compds, of men, Odd-björn, Odd-geirr, Odd-leifr, Odd-marr; of women, Odd-björg, Odd-fríðr, Odd-katla, Odd-laug, Odd-leif, Odd-ný, and in the latter part Þór-oddr, Arn-oddr, Landn.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚢᛏᛏᚱ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

allit.
alliteration, alliterative.
A. S.
Anglo-Saxon.
Dan.
Danish.
Germ.
German.
l.
line.
Lat.
Latin.
lit.
literally.
m.
masculine.
n.
neuter.
poët.
poetically.
S.
Saga.
Swed.
Swedish.
v.
vide.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
v. l.
varia lectio.
pr.
proper, properly.

Siterte verk og forfattere:

Am.
Atla-mál. (A. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hkv.
Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back