1 rifna
að, to be rent, riven, cracked; unz himininn rifnar, Arnór; muðrinn brast, ok rifnaði upp í gegnum herðuna, Eg. 181; höggvinn, rifnaðr (cracked) eða brotinn, Grág. ii. 11: esp. of texture, a membrane, or the like, þótt seglin rifnuðu, Fas. i. 156; kyrtillinn rifnaði, Eg. 602; tjaldið musterisins rifnaði mitt í tvennt, Luke xxiii. 45; ef klæði rifnar, ok skal sauma, K. Þ. K. 88; sárin rifnuðu upp, the wounds were ripped up, Fs. 67, Gullþ. 79.