Ripta
Norrøn Ordbok - ripta
Betydning av det norrøne ordet "ripta"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet ripta kan bety:ripta
- ripta
- t, to ‘rip up,’ invalidate a bargain or agreement; with acc., ripta kaup, Grág. i. 333, ii. 213; r. alla landsöluna, 214; engi maðr á at r. gjöf sína, i. 203; r. grip undan manni, Jb. 472; r. görð, id.: to break, fyrir-bjóðum ver þessa vára skipan at r. eðr rjúfa, D. N. i. 60:—to regain, of an estate, Kolskeggr ætlar mál frammi at hafa ok ripta fjórðung í Móeiðar-hváli, Nj. 102; ef undan honum riptisk at lögum þessi helmingr jarðar á Skriðulandi, Dipl. iii. 6; en svá mörg hundruð sem riptask í Torfa-stöðum, eða Skála-nesjum, þá skal Óláfr taka svá mörg hundruð upp í Bessa-stöðum, v. 23.
- ripta
- II. in mod. usage, with dat., ripta e-u.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚱᛁᛒᛏᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- acc.
- accusative.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- pl.
- plural.
- v.
- vide.
- dat.
- dative.
- mod.
- modern.
Siterte verk og forfattere:
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)