1 SAKNA
að, [Dan. savne; Swed. sakna], to miss, feel the loss of, with gen., Korm. (in a verse), Þkv. 1, Gkv. 1. 9, Ýt. 22; sakna vínar í stað, Fas. ii. 179; þá. saknar hann hringsíns, Nj. 74; þá var hans saknað, Orkn. 150; hann saknaði þeirra um myrgininn, Fms. vi. 325, Ó. H. 152, and passim.
2 SAKNA
2. to miss, bewail, of the mind, passim in mod. usage.