Sjálfr
Norrøn Ordbok - sjálfr
Betydning av det norrøne ordet "sjálfr"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet sjálfr kan bety:sjálfr
- sjálfr
- sjálf, sjálft, pron. adj., in old vellums sjálfr, sjólf; only in the indef. form; for the def. sjálfi is never used: with neg. suff., hón sjálf-gi, ‘self-not,’ LS. 29: [Ulf. silba = αὐτός; A. S. sylf; Engl. self; O. H. G. selb; Germ. selber, der-selbe; Dan. selv; Swed. sjelf]:—oneself, himself, herself, itself; sjálfir Ásliðar, Skm. 34; sá er sæll er sjálfr um á, Hm. 9; smíðaðu, sem sjálft vill fara, FmS. ix. 55; with the pers. or demonstr. pron. both are declined, thus, þik sjálfan, Vþm. 6; við þik sjálfa, Hkv. Hjörv. 37; þér sjálfum, þér sjálfri, Vkv. 25; hann sjálfan, Vþm. 36; hans sjálfs, honum sjálfum; hón sjálf, she herself, Nj. 6, 24; henni sjálfri, hana sjálfa; sjólf þau, SkS. 503; sjálfra þeirra, D. n. ii. 97, - sjálfum þeim, sjálfum þér, FmS. i. 83; sjálfum sér, Trist. 68; sjálfan sik, sjálfra várra, D. n. iii. 81; sjálfs síns, sjálfrar sinnar, sjálfra sinna (see sinn), sjálfs þíns, sjálfrar þinnar, sjálfra þinna, passim: again, á menn þína (acc. pl.) sjálfs (gen. sing.), = Lat. tuos ipsius, FmS. xi. 59; and sjálfra vár for sjálfra várra, Stj. 392; með sínum peningum sjálfrar, D. n. iii. 45, for sjálfrar sinnar penningum.
- sjálfr
- II. self, very; þeir náðu eigi sjálfu læginu, FmS. ii. 16; við sjálft borgar-hlið, Stj. 425; skógrinn var við sjálft, the wood was close by, Eg. 584: við sjálft, on the verge of; var við sjálft at þeir mundu berjask, Nj. 221; við sjálft var at kvikfé þeirra mundi deyja, Landn. 206; var þá við sjálft at þeir mundi upp hlaupa, FmS. i. 206; var við sjálft at ek mætta eigi standask, vi. 115, 136, x. 331: just, þeir stukku brott við þat sjálft er borgar-hlið vóru byrgð. just when the gates were closed, Stj. 351.
- sjálfr
- III. as prefixed, self-, implying voluntary or independent action; sjálf-boðinn, -dæmdr, -felldr, -görr, -kvaddr, -kjörinn, -leyfðr, -lofaðr, -sagðr, -settr, -stefndr, -tekinn.
- sjálfr
- COMPDS: sjálfsdáðir, sjálfselska, sjálfsvöld, sjálfsþótti.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛋᛁᛅᛚᚠᚱ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- acc.
- accusative.
- adj.
- adjective.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- def.
- definite.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- indef.
- indefinite.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- neg.
- negative.
- O. H. G.
- Old High German.
- pers.
- person.
- pl.
- plural.
- pron.
- pronoun.
- S.
- Saga.
- sing.
- singular.
- uff.
- suffix.
- Swed.
- Swedish.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
Siterte verk og forfattere:
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Hkv. Hjörv.
- Helga-kviða Hjörvarðssonar. (A. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Ls.
- Loka-senna. (A. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Skm.
- Skírnis-mál. (A. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Vkv.
- Völundar-kviða. (A. II.)
- Vþm.
- Vafþrúðnis-mál. (A. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)