Styðja

Betydning av det norrøne ordet "styðja"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet styðja kan bety:styðja

styðja

styð, pret. studdi; subj. styddi; imperat. styð, styddú; part. stutt; [stoð; A. S. studu; Dan. stötte]:—to steady, prop; S. hendi, fæti, to lean upon the hand or foot; þat er fall ef hann styðr niðr kné eðr hendi, Grág. ii. 8; sá studdi höndunum á bálkinn, Orkn. 112; annarri hendi styðr hann á herðar Jökli, Finnb.; styðja sik við, to lean upon; falla munda ek nú, ef eigi stydda ek mik við báða fætr, FaS. i. 22; Hrafn hnekði at stofni einum ok studdi þar á stúfinum, Ísl. ii. 268; hann studdi sik með hendinni … þeir segja at þat var alls ekki at fótr styddisk við hönd, Edda 77: styðja e-n, to hold one up, support one; at eigi tæki menn til hans ok styddi hann er hann gékk út á skipit, Ó. H. 125.

styðja

2. metaph. to prop, back; allt skal ek styðja þar um, Nj. 41; hann skal styðja allar fylkingar, FmS. xi. 127; hamingja er yðr styðr, i. 104: as a law term, to back, second, fimm menn skolu S. vætti hans, Grág. i. 42, ii. 321; styðja svá orðin með sönnu efni, Edda (Ht.); S. eyrendi, ræðu e-s, FmS. vi. 44, passim.

styðja

II. reflex. to lean oneself upon; at þú styðisk við konungs borð, to lean the hands on the king’s table, SkS. 292; þeir stóðu ok studdusk við spjót sín, FmS. i. 280; þá styðsk þú á kné fyrir hánum, to lean upon one’s knee, SkS. 363: metaph., styðjask við þeirra ráða-görð, FmS. viii. 28.

styðja

2. part. studdr, supported, backed; studdr ríki ok virðingu af keisara, Mar.

styðja

B. To hit with a pointed thing (Dan. stöde); Bragi styðr á hann reyr-sprotunum, touches him with the wand, Sturl. i. 2; er Gullveig geirum studdu, when they goaded G. with spears, Vsp.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛋᛏᚢᚦᛁᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Lignende oppføringer:

• Styðja (I)