Tal

Norrøn Ordbok - tal

Betydning av det norrøne ordet "tal"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet tal kan bety:tal

tal
n. [tala, the verb], talk, parley, conversation; töluðu þeir lengi, fór tal þeirra vel, Nj. 11; en í þessu tali þeirra bræðra, whilst they were talking, 23; stundum var hann á tali við menn, Eg. 2; þeir bræðr vóru optliga á tali við konung, 60; hélt biskup mikit tal af honum, held much talk with him, Bs. i. 716; sátu þau öll samt á tali, kom þat upp ór tali þeirra, Fms. iv. 196; skilja talið, 142; eiga tal við e-n, hafa tal af e-m, taka annat tal, to change the conversation to another subject.
tal
2. speech, language; þú munt vera útlendr, þvíat tal þitt ok yfirbragð er ekki líkt hérlenzku fólki, Fb. i. 79, Stj. 94, 204.
tal
II. [telja], a tale, number; í bónda-tali, Bs. i. 716; í tali með öðrum himin-tunglum, Barl. 133; engi veit töl á, Bret. 86; daga-tal, tale of days: gen. tals, in number; tólf einir talsins, Barl. 169; krossa fimm at tali, Pm. 85.
tal
2. a tale, list, series; ættar-tal, a pedigree; konunga-tal, Fb. ii. 520; presta-tal, skálda-tal, Lögmanna-tal, a list of priests, poets, ‘lawmen;’ fara á þing ok bjóða sik í tal með öðrum mönnum, and enter the lists, n. G. l. i. 99; ó-tal, countless. tals-verðr, adj. worth counting or worth speaking of, considerable.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛏᛅᛚ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

n.
neuter.
v.
vide.
gen.
genitive.
l.
line.
m.
masculine.
adj.
adjective.
L.
Linnæus.

Siterte verk og forfattere:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Barl.
Barlaams Saga. (F. III.)
Bret.
Breta Sögur. (G. I.)
Pm.
Pétrs-máldagi. (J. I.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back