1 tigl
n. [Lat. tegula], a tile, brick; af tiglinu … meðr tiglit, Stj. 46; elta leir ok göra tigl, 247; steikja tiglit, 263; þeir höfðu tigl fyrir grjót, Al. 29; see tigull.
2 tigl
COMPDS: tiglgrjót, tiglgörð, tiglhús, tiglker, tiglofn, tiglveggr.