Úrigr

Norrøn Ordbok - úrigr

Betydning av det norrøne ordet "úrigr"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet úrigr kan bety:úrigr

úrigr
adj. [úr], wet; úrgan stafn, Hkv. Hjörv. 15; úrgu barði, Orkn. (in a verse); úrga strönd, Fms. xi. 307 (in a verse); úrgar brautir (cp. Homer’s ὑγρα κέλευθα), Rm. 36; úrig fjöll, Skm. 10, Hðm. 11; úrgum hjörvi, Ad. 4.
úrigr
II. qs. örigr, and quite a different word, ill-tempered, vicious; hann görðisk úrigr viðr-eignar, Ld. 54; graðfé varð úrigt ok görði mikit um sik, Fb. i. 545; stafkarl svá íllr ok úrigr at ekki láti úgjort, 211.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚢᚱᛁᚴᚱ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

adj.
adjective.
cp.
compare.
m.
masculine.
n.
neuter.
v.
vide.
qs.
quasi.

Siterte verk og forfattere:

Ad.
Arinbjarnar-drápa. (A. III.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hðm.
Hamðis-mál. (A. II.)
Hkv.
Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
Hkv. Hjörv.
Helga-kviða Hjörvarðssonar. (A. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Rm.
Rígsmál. (A. II.)
Skm.
Skírnis-mál. (A. I.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back