Varnaðr

Betydning av det norrøne ordet "varnaðr"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet varnaðr kan bety:varnaðr

varnaðr

1. m. safeguard, protection, keeping; taka mál þeirra á sinn varnað, FmS. x. 24; ek hefi þá menn á mínum varnaði (in my keeping) er yðr megu svá styrkja, at …, 655 xiii. B. 2; Guð er vörn ok v. saklausra ok meinlausra, Str. 29; varnaðar-skjöldr, a shield of defence, MS. 4. 12.

varnaðr

II. wariness, caution; láta sér annars víti at varnaði verða, Nj. 23, Barl. 51; vil ek þar mikinn varnað á bjóða, bid you strictly beware, FmS. xi. 94, Hrafn. 6, Akv. 8; er þó einna mest v. á at þit gangit aldri á þann skóg, FmS. ii. 100; margir hlutir vóru þar til varnaðar mæltir, forbidden, Fagrsk. 58.

varnaðr

COMPDS: varnaðarár, varnaðarbréf, varnaðarmaðr.

varnaðr

2. m. [vara, f.], wares, goods; Egill lét upp setja skip sín ok færa varnað (cargo) til staðar, Eg. 535; hann mætir Austmanninum Erni er hann gékk at varnaði sínum, Ísl. ii. 149; reiða ok annan varnað, Ó. H. 170: goods, fjárhluti, hús ok híbýli ok allan sinn varnað, SkS. 159, 454 B, H. E. i. 432, FmS. vi. 301, ix. 398; ek hefi sett hann yfir varnað minn, Ó. H. 112; hertoginn hafði sent frú Ragnilldi ok frú Ragnfríði margan annan varnað sinn, FmS. ix. 486; konungr gaf frið öllum mönnum ok allra manna varnaði, Hkr. iii. 210; erkibiskups-stólinn ok allan hans varnað, n. G. l. i. 446.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚢᛅᚱᚾᛅᚦᚱ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger