Ýfa
Norrøn Ordbok - ýfa
Betydning av det norrøne ordet "ýfa"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet ýfa kan bety:ýfa
- ýfa
- ð, [úfr, úfinn], to open, rip up; ýfa sár, to open a sore rip up a wound; hví skulu vér þá eigi fara ok ýfa þetta mál, Fas. ii. 489.
- ýfa
- II. reflex. to be ripped up, also to be ruffled; synda undir ýfast mínar, Pass. 30. 7; þótti mér sá björninn er fyrir var ýfask mjök, to raise the bristles, Ísl. ii. 195.
- ýfa
- 2. metaph., tók heldr at ýfask með þeim frændum, their friendship became ruffled, troubled, Sturl. ii. 80: ýfask við e-n, to ‘bristle up at,’ to tease a person; ef hann vildi ýfask við Þorvald ok rægði hann fyrir honum, Fms. i. 145; ýfðisk mjök hugr hans við þat, vii. 2; Magnúss son hans ýfðisk mjök við Harald, 165; tóku þeir at ýfask við hann ok vildu eigi selja honum kvikfé eða vistir, Landn. 246; væri betra at þér heldu trausti vina yðvarra heldr en ýfask við þá, Fms. vi. 36.
- ýfa
- III. in n. G. l. ii. 18. 155 (Js. 8). ýfði is v. l. to ylfa. q. v.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚢᚠᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- l.
- line.
- reflex.
- retlexive.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- n.
- neuter.
- L.
- Linnæus.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Siterte verk og forfattere:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Pass.
- Passiu-Sálmar.
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Js.
- Járnsíða. (B. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)