Báss

Znaczenie staronordyjskiego słowa "báss"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

báss

m. [Ulf. Bansts = αποθήκη; A. S. bós; Engl. provincial boose; Germ. banse], a boose or stall in a cowhouse; kýr á bási, binda kú á bás, etc., Bjarn. 32, BS. 5. 171; a cow and a bás go together, e. g. in the nursery rhyme lulling children to sleep; sou, sofi… selr í sjá… kyr á bási, köttr í búri…, cp. the Engl. in the cow’s boose, Bosworth S. v.; bás, bás is an interj. exclam. for driving cows into stall: also used in Icel. of basins formed in rocks, e. g. at the foot of a waterfall; in local names, Básar, Básendar, etc.: the phrase, hafa sér markaðan bás, to have one’s course of life marked out, Ísl. ÞjóðS. i. 538; einginn veit sér ætlaðan bás í örlaganna solli, no one knows what boose is kept for him in the turmoil of the fates, Grönd. 194; vide bjarnbásS.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛅᛋᛋ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich