Blöskra

Znaczenie staronordyjskiego słowa "blöskra" (lub blǫskra)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo blöskra może oznaczać:blöskra

blöskra (blǫskra)

að, to blench:

blöskra (blǫskra)

1. absol., hann brá sér eigi við né blöskraði, Fms. vii. 157; hygg at vandlega hvárt ek b. nökkut, xi. 150, and so also Jomsv. 47, and Fb. i. 198.

blöskra (blǫskra)

2. e-m blöskrar—ok bað þá at hyggja hvárt honum blöskraði nökkuð, Sturl. iii. 43—ought perhaps to be ‘hann;’ the mod. use is constant, ‘e-m b.,’ one blenches, is shocked at a thing.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego blöskra może być bardziej dokładnie napisane jako blǫskra.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛚᚢᛋᚴᚱᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich