Blöskra
Słownik staronordyjski - blöskra
Znaczenie staronordyjskiego słowa "blöskra" (lub blǫskra)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo blöskra może oznaczać:blöskra
- blöskra (blǫskra)
- að, to blench:
- blöskra (blǫskra)
- 1. absol., hann brá sér eigi við né blöskraði, Fms. vii. 157; hygg at vandlega hvárt ek b. nökkut, xi. 150, and so also Jomsv. 47, and Fb. i. 198.
- blöskra (blǫskra)
- 2. e-m blöskrar—ok bað þá at hyggja hvárt honum blöskraði nökkuð, Sturl. iii. 43—ought perhaps to be ‘hann;’ the mod. use is constant, ‘e-m b.,’ one blenches, is shocked at a thing.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego blöskra może być bardziej dokładnie napisane jako blǫskra.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛚᚢᛋᚴᚱᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- absol.
- absolute, absolutely.
- l.
- line.
- v.
- vide.
- mod.
- modern.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)