Ey-vit
Słownik staronordyjski - ey-vit
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ey-vit"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ey-vit
- or ey-fit, ey-fvit, ey-vitar, adv. [ey = not, and vit = wight], naught; used as subst. eyvitar, gen., Hm. 93; eyvitu, dat., 27; but else used as adv., blandask eyvitar (blend not) við aðra ísa, Sks. 40 new Ed.: the proverb, eyfit týr (it boots not) þótt skyndi seinn, Mkv.; eyfit hef ek fé, I have no money, Fbr. 49 new Ed.; en biskup hafði þó eyfvit at sök við þenna mann, the bishop could do nothing with this man, Bs. i. 170; hón matti eyfit mæla eðr sofa, she could neither speak nor sleep, 180; hón mátti ok eyfit sofa, 195.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚢ-ᚢᛁᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adv.
- adverb.
- dat.
- dative.
- gen.
- genitive.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- subst.
- substantive.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Mkv.
- Málshátta-kvæði. (A. III.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)