Höfða
Słownik staronordyjski - höfða
Znaczenie staronordyjskiego słowa "höfða" (lub hǫfða)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo höfða może oznaczać:höfða
- höfða (hǫfða)
- að, [höfuð], to ‘head,’ but esp. used as a law term, to sue, prosecute; h. mál, sök á hönd e-m, to bring an action against, Grág. i. 19, 81, 142, Nj. 234, Fms. vii. 133, passim.
- höfða (hǫfða)
- II. to behead (= afhöfða;) h. fisk, Fas. i. 489: to execute, Karl. 371.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego höfða może być bardziej dokładnie napisane jako hǫfða.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚠᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- esp.
- especially.
- m.
- masculine.
- l.
- line.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)