Kálfr
Słownik staronordyjski - kálfr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kálfr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo kálfr może oznaczać:kálfr
- kálfr
- m. [Goth. kalbo = δάμαλις; A. S. cealf; Engl. calf; O. H. G. chalbâ; Germ. kalb; Dan. kalv; Swed. kalf]:—a calf; kýr ok kálfr, FmS. i. 168, vi. 260, 368, Njarð. 374, Gísl. 80, Eb. 316, 318, FaS. iii. 34, Grág. i. 502, n. G. l. i. 25: the phrase, ala öðrum þræl kálfs-eldi, to feed a thrall for another man as a calf, i. e. to feed a person who does nothing but eat, 31; hindar-k., a fawn, Str. 3: a whale-calf.
- kálfr
- II. metaph. of a small island near a large one, eyjar-k.; Manar-k., the Calf of Man, at its southern extremity; Rastar-kálfr, the Calf of the island Rost.
- kálfr
- β. hvann-kálfr, young angelica, Hervar. (Hb.) Gsp., cp. Gr. μόσχος: kálfa-kjöt, n. ‘calf-flesh,’ veal, Stj. 91: kálfs-belgr, m. a calf’s skin, Gísl. 118, FaS. iii. 621: kálfs-fætr, m. pl. a calf’s legs; flegnar kálfs fætr, flayed calves feet, of the stockings hanging about one’s legS.
- kálfr
- III. metaph. a calf, i. e. a silly person, dunce; þú ert mesti kálfr!
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛅᛚᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Goth.
- Gothic.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- cp.
- compare.
- Gr.
- Greek.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Njarð.
- Njarðvíkinga Saga. (D. II.)
- Str.
- Strengleikar. (G. II.)
- Gsp.
- Getspeki Heiðreks. (A. II.)
- Hb.
- Hauks-bók. (H. IV.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)