Menna

Słownik staronordyjski - menna

Znaczenie staronordyjskiego słowa "menna"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo menna może oznaczać:menna

menna
t, [maðr or mannr], to make a man of, rear, breed; mun ek fylgja sonum mínum, menna þá ok hreysta eptir megni, Finnb. 332.
menna
II. reflex. to become a man, of breeding and the like: ef þeir vilja mennask, Fb. i. 509.
menna
2. part. menntr, bred, accomplished as a man, esp. in a moral sense; hann átti marga sonu ok vel mennta, Eb. 10 new Ed.; vel menntr um marga hluti, Fms. xi. 322; Valþjófr var manna bazt menntr, Orkn. 242; vel menntr í alla staði, Bær. 18; ok var Þórðr eigi at verr m. þótt hann leitaði sér ráðs, Ld. 52; hann var vel m., klerkr góðr ok trúmaðr, Fms. ix. 531; gildir menn ok allvel menntir, Hrafn. 26; hinn skörnligasti maðr ok vel menntr, Bjarn. 4.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᚾᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

reflex.
retlexive.
esp.
especially.
m.
masculine.
n.
neuter.
part.
participle.

Prac i autorów cytowanych:

Finnb.
Finnboga Saga. (D. V.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Bjarn.
Bjarnar Saga. (D. II.)
Bær.
Bærings Saga. (G. II.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hrafn.
Hrafnkels Saga. (D. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back