Sókn
Słownik staronordyjski - sókn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sókn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo sókn może oznaczać:sókn
- sókn
- f. [sækja: A. S. sôcen; Dan. sogn]:—an attack; í orrostum ok sóknum, FmS. ii. 106, vi. 59; harðr í sóknum, 24; tóksk harðasta sókn, Eg. 125; Guð gaf honum sigr hvar sem hann átti sóknir, Ver. 26, passim.
- sókn
- 2. a law term, an action, esp. the prosecution, as opp. to vörn (the defence); sókn skal fara fyrr fram hvers máls enn vörn, Grág. i. 59; dómar skyldu fara út til sóknar, Nj. 87; sækja með lands-laga sókn, to raise a lawful action, BS. i. 749; biskups sókn (action) um kristnispell, H. E. i. 251; ok á slíka sókn hverr maðr til síns fjár sem goðinn á, Grág. i. 141.
- sókn
- II. the assemblage of people at a church, meeting, or the like; nú er sókn mikil í Skálholt um allt Ísland, því skaltú fyrir hugsa þik um sermon á morgin, BS. i. 809; görðisk þá þegar mikil sókn at Guðmundar-degi, 829; til-sókn, at-sókn, skip-sókn, a ship’s crew; sókn eru sautján, Edda 108.
- sókn
- 2. a parish, Dan. sogn, answering to the secular hreppr or sveit; af hverri (jörð) sem í sókninni liggr, Vm. 140, passim in mod. usage; kirkju-sókn; sókna prestr, a parish priest: of a diocese, Dipl. ii. 14; þing-sókn, q. v.
- sókn
- III. a drag, grapnel, to drag the bottom of the sea, only in plur.; hvalrinn hljóp á sjó ok sökk, síðan fóru menn til á skipum ok görðu til sóknir, ok vildu draga hvalinn at landi, BS. i. 641; ef maðr dregr upp akkeri með sókn eðr kafar til, n. G. l. ii. 284; sóknir góðar skaltú jafnan minnask at hafa á skip með þer, SkS. 30; fóru hvern dag margir menn meðr sóknir at leita líkanna, FmS. viii. 231, v. l.
- sókn
- 2. in mod. usage sóknir means a big iron hook by which sharks are caught.
- sókn
- COMPDS: sóknaraðili, sóknardagr, sóknarfólk, sóknargögn, sóknarkirkja, sóknarkviðr, sóknarmaðr, sóknarmál, sóknarprestr, sóknarvitni, sóknarþing.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚴᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
- esp.
- especially.
- opp.
- opposed.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- pl.
- plural.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
- L.
- Linnæus.
- plur.
- plural.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Ver.
- Veraldar Saga. (E. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- H. E.
- Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)