Stúka
Słownik staronordyjski - stúka
Znaczenie staronordyjskiego słowa "stúka"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo stúka może oznaczać:stúka
- stúka
- u, f. [mid. H. G. stuche = manica]:—a sleeve; næfra-stúkan á hendi hans annarri, Fas. ii. 281; bryn-stúka (q. v.), a sleeve of mail.
- stúka
- II. a wing of a building; hús … þar vóru fjórar stúkur, Fms. v. 287: esp. of a church, a wing, chapel, vestry, í musteris-vegginn er stúka, Symb. 57; kemr bróðir í stúkuna, Mar.; leiddi hann í eina stúku norðr frá sönghús-dyrum, Fms. v.ii. 25; Nikulás-stúka, Vm. 118; Jóns-s., Bs. i. 430; stúku-dyrr, Sturl. iii. 90.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᚢᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- mid. H. G.
- middle High German.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
- esp.
- especially.
- m.
- masculine.
- s. v.
- sub voce.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Symb.
- Symbolae. (H. IV.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)