1 STÚKA
u, f. [mid. H. G. stuche = manica]:—a sleeve; næfra-stúkan á hendi hans annarri, Fas. ii. 281; bryn-stúka (q. v.), a sleeve of mail.
2 STÚKA
II. a wing of a building; hús … þar vóru fjórar stúkur, Fms. v. 287: esp. of a church, a wing, chapel, vestry, í musteris-vegginn er stúka, Symb. 57; kemr bróðir í stúkuna, Mar.; leiddi hann í eina stúku norðr frá sönghús-dyrum, Fms. viii. 25; Nikulás-stúka, Vm. 118; Jóns-s., Bs. i. 430; stúku-dyrr, Sturl. iii. 90.