Sús

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sús"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sús

n. [cp. Dan. suse; Germ. sausen], the roar of the surf; a απ. λεγ. in a paper MS. to Vsp. 17, at ‘súsi,’ to the roaring sea (?), but as both the extant vellums, the Cod. Reg. and the Hb., read ‘húsi,’ this reading, if correct, must be traced to some lost vellum of the Vsp. (perhaps a lost leaf of the Cod. Arna Mag. No. 748?). The context, and the paraphrase in Edda, ‘með sævar-ströndu,’ are in favour of the reading of the paper MSS. and against that of the vellumS.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᛋ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich