Vesöld
Słownik staronordyjski - vesöld
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vesöld" (lub vesǫld)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- vesöld (vesǫld)
- f. (vesæld is never found), gen. vesaldar, [vesall], misery, FaS. iii. 129, MS. 677. 8, Hkr. iii. 288, Stj. 50; válaðs ok vesaldar, Clem. 135; víls ok vesaldar, FmS. iii. 95; eymdir ok vesaldir, Stj. 45: passim in old and mod. usage, vesaldar-maðr, a destitute person, Grett. 112 A.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego vesöld może być bardziej dokładnie napisane jako vesǫld.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᛋᚢᛚᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Clem.
- Clements Saga. (F. III.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)