Völr

Słownik staronordyjski - völr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "völr" (lub vǫlr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo völr może oznaczać:völr

völr (vǫlr)
m., gen. valar, dat. veli; pl. velir, acc. völu; [Ulf. walus = ράβδος, Luke ix. 3; whence valtr, velta, cp. also vala: the root word is Goth. walwian; Lat. volvere]:—a round stick, staff,v. 9 b; bítað þeim vápn né (enn?) velir, Hm.; Gríðar völr, Edda; in many compds, snar-völr, rið-völr (q. v.), hjálmun-völr, stjórn-völr, a helm, tiller; vánar-völr, a beggar’s staff; víg-völr, a weapon; torf-völr, q. v.
völr (vǫlr)
2. also of a blunt, oval edge; in egg-völr, q. v.; cp. the mod. phrase, það er völr fyrir egginni, when the edge is not thin and keen, but thick and blunt.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego völr może być bardziej dokładnie napisane jako vǫlr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚢᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

acc.
accusative.
cp.
compare.
dat.
dative.
f.
feminine.
gen.
genitive.
Goth.
Gothic.
l.
line.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
n.
neuter.
pl.
plural.
q. v.
quod vide.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.
mod.
modern.

Prac i autorów cytowanych:

Edda
Edda. (C. I.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back