Daga
Fornnordisk Ordbok - daga
Betydelsen av det fornnordiska ordet "daga"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
- daga
- að, to dawn; eptir um morguninn er trautt var dagað, Eg. 360; þegar er hann sá at dagaði, Fms. v. 21; hvern daganda dag, Mar. (Fr.): impers., e-n dagar uppi, day dawns upon one, in the tales, said of hobgoblins, dwarfs, and giants, uppi ertu nú dvergr um dagaðr, nú skínn sól í sali, Alm. 36, cp. Hkv. Hjörv. 29, 30; en Bárðdælingar segja hana (acc. the giantess) hafi dagat uppi þá þau glímdu, Grett. 141: single stone pillars are freq. said in Icel. to be giants or witches turned into stone on being caught by daylight, and are called Karl, Kerling, vide Ísl. Þjóðs. i. 207 sqq.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛏᛅᚴᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- acc.
- accusative.
- cp.
- compare.
- Fr.
- French in etymologies.
- freq.
- frequent, frequently.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- impers.
- impersonal.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pers.
- person.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Verk & författare citerade:
- Alm.
- Alvís-mál. (A. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fr.
- Fritzner’s Dictionary, 1867.
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Hkv. Hjörv.
- Helga-kviða Hjörvarðssonar. (A. II.)
- Ísl. Þjóðs.
- Íslenzkar Þjóðsögur.
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)