Efa

Fornnordisk Ordbok - efa

Betydelsen av det fornnordiska ordet "efa"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord efa kan betyda:efa

efa
að, in old writers usually spelt with i, ifa; efa occurs in Nj. 207, Hkr. ii. 326, Sks. 153, Stj. 256, Fms. ii. 42, iii. 115, vi. 184, Al. 43, Grett. 110 A, Bs. ii. 169, etc.; in mod. usage always with e:to doubt, with acc.; engi ifar þat, Fms. x. 319: the phrase, efa sik, to hesitate, Grett. l. c.; skulu þér eigi e. yðr (doubt), at …, Nj. 307: used as neut. to feel a doubt, ifi þér nokkut, at, Fms. v. 38, Hkr. l. c., 623. 33; ifa (efa) um e-t, to doubt about a thing, Hkr. i. 223, Grág. ii. 47, Fms. ii. 283, v. 37, vi. 184.
efa
2. reflex., efask (ifask) í e-u, to doubt or hesitate in a thing; í því má engi maðr ifask, at …, Sks. 272 B; ekki efumk ek í því, 153, Stj. l. c.; Freysteinn efaðisk í, hvárt …, F. was in doubt, whether…, Fms. iii. 115; þér efisk í um þeirra almátt, ii. 42: efask um e-t, to doubt about a thing, x. 392; hvárt ifisk ér um ok hræðisk, Niðrst. 2.
efa
β. absol. to doubt, hesitate, Str. 22; statt upp ok ifask alls ekki, Hom. 119.
efa
γ. with gen., efask e-s, to change one’s mind in a matter, Grág. i. 312, 313.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛁᚠᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar

Förkortningar som används:

acc.
accusative.
etc.
et cetera.
l.
line.
l. c.
loco citato.
mod.
modern.
neut.
neuter.
s. v.
sub voce.
v.
vide.
reflex.
retlexive.
absol.
absolute, absolutely.
m.
masculine.
gen.
genitive.
n.
neuter.

Verk & författare citerade:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Niðrst.
Niðrstigningar Saga. (F. III.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Str.
Strengleikar. (G. II.)
➞ Se alla verk som citeras i ordboken

Back