Staða
Fornnordisk Ordbok - staða
Betydelsen av det fornnordiska ordet "staða"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
Fornnordiskt ord staða kan betyda:staða
- staða
- u, f., gen. stöðu, pl. stöður, [standa], a standing, place, position; leiddisk bændum staðan, Fms. v.ii. 415; viti þá hverr sina stöðu …, gefa gaum at um stöður sinar, Ó. H. 204, 215; skipa mönnum í stöður, Bs. i; halda vel stöðunni, Sturl. ii. 44; hann hugði at stöðu hússins, Fms. v. 338; var brotinn hverr steinn ór sinni stöðu, ix. 48: the position or quarter of the wind, veðr þvert at stöðu, Fms. v.ii. 209 (veðr-staða):—sólstaða, er fimm nætr eru til stöðu, n. G. l. i. 39.
- staða
- 2. position, state, condition, of life, Skálda 211; lífs-s., heims-s., the era of the world, Rb. 82, Fb. (inscription).
- staða
- COMPDS: stöðubrunnr, stöðugarðr, stöðumerki, stöðuvatn.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛋᛏᛅᚦᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Verk & författare citerade:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)