Fæð
Old Norse Dictionary - fæð
Betydningen af oldnorske ordet "fæð"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet fæð kan betyde:fæð
- fæð
- f. [fár, adj.], fewness, scantiness, Fms. i. 291.
- fæð
- II. coldness, cold intercourse, cp. fár, Þórð. 65; fað hefir verit á með þeim, Glúm. 373; hann görði fæð á við Kálf, Fms. v. 126, vi. 30, 110, 243, xi. 327, passim: melancholy, en er dró at Jólum tók Eirekr fæð mikla ok var úglaðari en hann átti vana til, Þorf. Karl. 404.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚠᛅᚦ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- adj.
- adjective.
- f.
- feminine.
- cp.
- compare.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Værker & Forfattere citeret:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Glúm.
- Víga-Glúms Saga. (D. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Þorf. Karl.
- Þorfinns Saga Karlsefnis. (D. II.)
- Þórð.
- Þórðar Saga hreðu. (D. V.)