Hvaðan-æva

Betydningen af oldnorske ordet "hvaðan-æva"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

hvaðan-æva

adv. [æva answers to Engl. -ever in wherever, whenever, whatever, but in Icel. only remains in the adverb denoting the place from which]:—from whencesoever, Fms. vii. 75 (in a verse); drífa h., to throng together from every side, Hkr. i. 54; þustu þá borgarmenn h. at þeim, Fms. i. 104; þar drósk saman mikit lið ok kom h. til, viii. 411; þá gaf þeim glámskygni, sýndisk þeim sem menn færi h. at þeim, Sturl. i. 179; úvina er h. herja á oss, Stj. 398, 444:—phrases, þótti konungi sem h. væri augu á honum, of a wild, fugitive look, Fms. ii. 180; ok hvaðan-æfa augun á sem á hrakdýri, with a look as wild as a hunted deer (as if he had eyes all over him), Korm. 60; hann vann svá at h. vóru á honum hendrnar, he worked as if be had hands all over him, Grett. 101 new Ed.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚼᚢᛅᚦᛅᚾ-ᛅᚢᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser