Kjarr

Old Norse Dictionary - kjarr

Betydningen af oldnorske ordet "kjarr"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

kjarr
n., pl. kjörr; [Dan. kjær; Ivar Aasen kjerr and kjorr]:—copsewood, brushwood; kjörr ok skóga, Rm. 43; smávíði ok kjörr, Eg. 580; ok stingr niðr í jörðina undir eitt kjarr, Þiðr. 68; hann lét liðit fara í kjörr nokkur, Fms. viii. 79; þá er þeir riðu um kjörr nokkur, Orkn. 80; ok reið ek þér þar knút á kjarrinu, Hkr. iii. 265, Fms. vii. 123; fram um kjörrin, viii. 414; hrís-k., q. v.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚴᛁᛅᚱᚱ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Lignende indtastninger:

Forkortelser brugt:

Dan.
Danish.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
pl.
plural.
q. v.
quod vide.
v.
vide.

Værker & Forfattere citeret:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Ivar Aasen
Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Rm.
Rígsmál. (A. II.)
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back