Plaga

Betydningen af oldnorske ordet "plaga"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet plaga kan betyde:plaga

plaga

að; this word, although found in old writers, is now almost out of use; it was no doubt borrowed from the German or English, perhaps through the Hanseatic trade, for it appears about the end of the 13th century; in Stj., Laur. S. (14th century):—the Flóam. S. l. c. is the sole instance of its occurrence in the classical Íslendinga Sögur (see List of Authors D.I. II), but that Saga is not preserved quite in its original form: [A. S. plægan; Engl. play; Germ. pflegen; Dan. pleje]:—to cultivate; prisa ok plaga sannleik, Stj. 298; plagar hann ok elskar náttina, 86; hann plagaði í honum allskonar ávöxt, Barl. 23 (v. l. to plantaði); allar þær listir er þá plöguðu dýrar konur, FaS. iii. 238.

plaga

2. to treat, entertain; presta sína lét hann sitja yfir sitt borð, ok plagaði þá alla vel með góðan kost ok öl, BS. i. 903; sátu þeir sunnu-daginn vel plagaðir í mat ok drykk, 860, FaS. iii. 373; plagar sik nú alla vega við skraut ok skart, Stj. 417.

plaga

3. to be used, wont; eigi hafa menn þat plagat mjök hér til at gabba mik, FS. (Flóam. S.) 159; þeir verða með Guðligum boðorðum þar til samdir ok plagaðir, Stj. 255.

plaga

4. reflex., kvennbúnað sem þar plagaðisk, which was there fashionable, Stj. 186.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛒᛚᛅᚴᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Lignende indtastninger:

• Plaga (I)