Reiðr

Old Norse Dictionary - reiðr

Betydningen af oldnorske ordet "reiðr"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

reiðr
reið, reitt, adj., compar. reiðari, reiðastr, originally vreiðr, which form remains in the allit. poët. phrase, vega vreiðr, Fm. 7, 17, 30, Sdm. 27, LS. 15, 18, 27; [A. S. wrâð; Engl. wrath; Dan.-Swed. vred; derived from vríða, prop. meaning a-wry, contorted, which sense however is lost, and the word is only used in the metaph. sense]:—wrathful, angry, offended; þá mælti Þórr, gangi nú til einhverr ok fáisk við mik, nú em ek reiðr, Edda 33, Ó. H. 16; reiðr var þá Vingþórr er hann vaknaði, Þkv. 1; Gunnarr var reiðr mjök, Nj. 68; í reiðum hug, FmS. vi. 4, and passim; fok-r., bál-r., all-r., ú-reiðr: reiðr e-m, angry with one; hann var r. Einari, Eg. 694; konungr varð þessu mjök reiðr, FmS. i. 12: r. við e-t, id.; hann varð við þat reiðr mjök, Íb. 10.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚱᛁᛁᚦᚱ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Lignende indtastninger:

Forkortelser brugt:

adj.
adjective.
allit.
alliteration, alliterative.
A. S.
Anglo-Saxon.
compar.
comparative.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
gl.
glossary.
l.
line.
lit.
literally.
m.
masculine.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
n.
neuter.
poët.
poetically.
prop.
proper, properly.
S.
Saga.
Swed.
Swedish.
v.
vide.

Værker & Forfattere citeret:

Edda
Edda. (C. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fm.
Fafnis-mál. (A. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Íb.
Íslendinga-bók. (D. I.)
Ls.
Loka-senna. (A. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Sdm.
Sigrdrífu-mál. (A. II.)
Þkv.
Þryms-kviða. (A. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back