Rjóða
Old Norse Dictionary - rjóða
Betydningen af oldnorske ordet "rjóða"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet rjóða kan betyde:rjóða
- rjóða
- pres. rýð; pret. rauð, rautt, and rauttú (mod. rauðst), rautt, pl. ruðu; subj. ryði; part, roðinn: [A. S. reódan]:—to redden, besmear with blood; er þú á Fáfni rautt þinn inn frána mæki, Fm. 1; r. rauðum dreyra, Vsp. 33; r. egg, sverð, vápn, rönd, to redden the weapon; as also r. tönn, kló, fót, nef, to redden the tooth, claw, beak of a beast of prey, a standing phrase in the old war-songs, Lex. Poët.; rjóða baug í róðu nauts er hann blótaði, Landn. (Hb.) 258; rjóða stalla í blóði, Ó. H. 102; skaltú rjóða blóð (blóði?) graðungsins á hólinn útan, Korm. 216; vér skulum r. oss í goða-blóði at fornum sið, Ljósv. 4; þær ruðu sik í blóði hans, BlaS. 45; skal þær fé bæta en eigi flein rjóða, Grág. ii. 169; af þeir þurfu at r. til fjár þess odd eða eggjar, Gþl. 119; rjóða kiðr e-s, to redden his cheeks, slay him, Ísl. ii. (in a verse); hefi ek nú nokkut roðit tönn á þeim, er ek tók höndum Hákon jarl, Ó. H. 32; r. hönd á e-m, id., Karl. 424.
- rjóða
- 2. of the sun; um morguninn sem sól rýðr fjöll, in the morning when the sun reddened the fells (sól-roð), FmS. xi. 438; í þann tíma er sólin tekr fyrst at rjóða, Karl. 254; árla sunnudags morguninn er sól rauð, BS. ii. 47.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚱᛁᚢᚦᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- v.
- vide.
Værker & Forfattere citeret:
- Blas.
- Blasius Saga. (F. III.)
- Fm.
- Fafnis-mál. (A. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Hb.
- Hauks-bók. (H. IV.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)