Siða
Old Norse Dictionary - siða
Betydningen af oldnorske ordet "siða"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet siða kan betyde:siða
- siða
- að, [Ulf. sidon = μελεταν, 1 Tim. iv. 15]:—to mend, improve one’s life and manners, in old writers esp. to reform the faith; hann setti eptir kenni-menn at siða landit ok kenna þeim heilög fræði. Fms. i. 202; lagða ek fé til prestvistar at siða þar fólk er náliga var áðr heiðit, vii. 121.
- siða
- II. reflex. to be lettered, civilised; þar eptir siðaðisk landit, ok guldusk skattar it efra sem it ytra, Fagrsk. 9; þá ruddisk landit ok siðaðisk, Fms. x. 192; at þá mundi allir siðask af honum, Sks. 279.
- siða
- 2. part. siðaðr, mannered; sem þingit er betr stillt ok siðat, Gþl.; hafi þit verit vel siðaðir menn, Eg. 95; hann var maðr trúfastr ok vel siðaðr, 770; Þorkell máni, er einn heiðinna manna hefir verit bezt siðaðr, Landn. 38; hann var með honum vel siðaðr, Fms. vii. 16, Sks. 57 new Ed.; ílla siðaðr, ó-siðaðr, ill-mannered, unmannerly.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛋᛁᚦᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- reflex.
- retlexive.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
Værker & Forfattere citeret:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fagrsk.
- Fagrskinna. (K. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)