Snær
Old Norse Dictionary - snær
Betydningen af oldnorske ordet "snær"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet snær kan betyde:snær
- snær
- m., this word has three different forms, snær, snjár, snjór; (analogous to sær, sjár, sjór; slær, sljár, sljór; mær, mjár, mjór); of these snær is the oldest, snjár rare, snjór prevalent in mod. usage: gen. snæs; acc. snæ, snjá, snjó: before a vowel the v (also written f) appears, snjófar, Bs. i. 198; dat. snævi, 656 A. ii. 8; snjávi, 623. 3; snjófi, Vtkv. 5, Dipl. ii. 14; nom. pl. snjóvar, Hdl. 41, Bs. i. 198, etc.; acc. gen. pl. snjófa, Lv. 25, Dipl. ii. 14; snjáva, Fms. ii. 97; dat. pl. snævum (snjávum, Fms. ix. 233), snjávum, snjóvum: in mod. usage the v has been dropped, dat. snjó, pl. snjóar, snjóa; this shortened form also occurs in old writers, esp. before the suffixed article, snænum, K. Þ. K. 6 (Kb.); snæ (dat.), Grág. ii. 88; snjánum, K. Þ. K. 12 B; snjónum, Bs. i. 198: [Ulf. snaiws; common to all Teut. languages, as also to Gr. and Lat., though without the initial s.]
- snær
- A. Snow; snævi hvítara, 656 A. ii. 8; snjávi hvítari, Niðrst. l. c.; hvítar sem snjár, Hkr. i. 71; hafði snjá lagt á fjöllin, 46; en er váraði ok nokkut leysti snjó ór hlíðum, Fs. 25; sem sólskin snæ lægir, Anal. 283; snjór var á jörðu, Gísl. 32; er snjó lagði á heiðar, Orkn. 4; snjó ef snjór er, sjó et sjór er, n. G. l. i. 339; snjór var fallinn, Fms. viii. 171; lagði á þá snjáva ok úfærðir, ii. 97; nú náir eigi vatni, getr snjó, K. Þ. K. 6 (Kb.); með snjófi ok frosti, Dipl. ii. 14; þá vóru snjófar miklir, Eg. 543; sakir frosts ok snjóva, Dipl. ii. 14, and passim.
- snær
- II. in pr. names, mostly the older form Snæ-, Snæ-björn, Snæ-kollr, Snæ-laug (spelt Snjó-laug, Bs. i. 285, note 4): contr., Snjólfr, qs. Snæ-úlfr. snjóvar-fullr, adj. full of snow, Bs. i. 198.
- snær
- B. COMPDS: snæblandinn, snæfall, Snæfjöll, snæfugl, Snæfuglsstaðir, snæfölva, snæhús, snæhvítr, snækollr, snækváma, snækökkr, Snæland, snælauss, snæliga, snælítill, snæljós, snæmikit, snænám, snæskafa, snæskriða, snævetr, snæþryma.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛋᚾᛅᚱ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- acc.
- accusative.
- dat.
- dative.
- esp.
- especially.
- etc.
- et cetera.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Gr.
- Greek.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- nom.
- nominative.
- pl.
- plural.
- Teut.
- Teutonic.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- L.
- Linnæus.
- l. c.
- loco citato.
- adj.
- adjective.
- contr.
- contracted.
- pr.
- proper, properly.
- qs.
- quasi.
Værker & Forfattere citeret:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hdl.
- Hyndlu-ljóð. (A. II.)
- Kb.
- Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Vtkv.
- Vegtams-kviða. (A. I.)
- Anal.
- Analecta. (D. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Niðrst.
- Niðrstigningar Saga. (F. III.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)