Þeyja
Old Norse Dictionary - þeyja
Betydningen af oldnorske ordet "þeyja"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet þeyja kan betyde:þeyja
- þeyja
- this verb occurs only in the infinitive, except as a απ. λεγ. in pret. þá, Gh. 21; [A. S. þawan; Engl. thaw; in North and West Engl. proncd. thow; Germ. thauen; Dan. töe]:—to thaw; nú er margháttað um veðrin, þótti mér élligt vera ok allkallt, en nú þykki mér sem þeyja muni.—Þá mun ávalt þeyja ef þetta verðr at því, Vápn. 21 (the vellum).
- þeyja
- II. metaph. to cease; svá þá Guðrún sinna harma, thus Gudrun appeased her woes, Gh. 21; ek frá hungr varga þeyja, the hunger of wolves was appeased, Ó. H. (in a verse), where þeyja rhymes with ey, and cannot therefore stand for þegja = to be silent.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚦᛁᚢᛁᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- απ. λεγ.
- απαξ. λεγόμενον.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pret.
- preterite.
- proncd.
- pronounced.
- S.
- Saga.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
Værker & Forfattere citeret:
- Gh.
- Guðrúnar-hefna. (A. II.)
- Vápn.
- Vápnfirðinga Saga. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)