Tíma

Diccionario de Nórdico Antiguo - tíma

Significado de la palabra en nórdico antiguo "tíma"

Según el diccionario inglés de nórdico antiguo de Cleasby & Vigfusson:

La palabra en nórdico antiguo tíma puede significar:tíma

tíma
d, only used with a negative; tíma ekki, to grudge, be distressed at an outlay; hann var svá sinkr at hann tímdi öngu at launa, Fas. iii. 40; hann hafði auð fjár, an tímdi hvárki at hafa sjálfr né láta aðra hafa, Þórð. 50 new Ed.; þú tímir ekki til at vinna at þú fáir nökkura framkvæmd, Fær. 24; Atli tímdi ekki at halda vinnu-menn, Háv. 53; hann tímir af öngu at sjá, Stj. 516, hann tímdi eigi at gefa mönnum sínum mat, Fas. ii. 104.
tíma
II. impers. to ‘betime’, befall; varð honum þat sem margan tímir, Fb. i. 208.
tíma
III. reflex. to happen to one, betide or befall one (cp. Dan. times); ef tímask vill, er slíkum manni tók svá þungt at tímask, Al. 122.

Posible inscripción rúnica en futhark joven:ᛏᛁᛘᛅ
Las runas del futhark joven se utilizaron desde el siglo VIII hasta el XII en Escandinavia y sus asentamientos en el extranjero

Abreviaciones utilizadas:

v.
vide.
impers.
impersonal.
pers.
person.
cp.
compare.
Dan.
Danish.
l.
line.
n.
neuter.
reflex.
retlexive.

Obras & Autores citados:

Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fær.
Færeyinga Saga. (E. II.)
Háv.
Hávarðar Saga. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Þórð.
Þórðar Saga hreðu. (D. V.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
➞ Ver todas las obras citadas en el diccionario

Back