1 NAGLI
a, m. [A. S. nægel; Engl. nail; Dan. nagle]:—a nail, spike; naglar í skipi, Skálda 192; eyri fyrir nagla hvern ok ró á, N. G. L. i. 100; hurðin brotnaði at nöglum, Ó. H. 117, passim; tré-n., járn-n., hestskó-n. (a horseshoe-nail), Bs. i. 382: metaph., var-n., slá varnagla fyrir e-u, to take precaution:—a peg, þar vóru í naglar, þeir hétu regin-naglar, Eb. 10:—medic. the core of a boil, kveisu-n.
2 NAGLI
COMPDS: naglafar, naglafastr.