Hvar

Betydning av det norrøne ordet "hvar"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet hvar kan bety:hvar

hvar

adv. interrog. and indef., [Ulf. hwar = που; A. S. hwær; Old Scot. qubar; Engl. where; Germ. wo; Dan. hvor]:

hvar

I. interrog. where? direct and indirect; in endless instances indirect after the verbs vita, sjá, heyra spyrja…, hvar, to know, see, hear, ask…, Vsp. 5, 22, Hm. i, Ýt., Höfuðl. 3; kveða á, hvar koma skal, Grág. i. 46; hvar við skyldi auka, Ib. 5; þeir fundu hvar upp var rekin kista Kveldúlfs, Eg. 129 and prose passim.

hvar

β. followed by a subj., hvar viti? hvar hafi? hvar muni? Lex. Poët.

hvar

γ. with a prep.; hvar skulum vit á leita, where shall we go and seek? Nj. 3; greina hvar þetta heyrir til, whereto, FmS. ii. 260.

hvar

2. with the notion of whither; eigi vitum ver hvar hann for, n. G. l. i. 218; hvar hann skyldi stefna, FaS. iii. 543; sé ek nú hvar sök horfir, Hrafn. 11.

hvar

3. with particles; hvar fyrir? wherefore? why? FmS. iv. 47; þeir spyrja, hvar til þessi svör skulu koma, i. 3, passim; hvar kvómu feðr okkrir þess (staðar understood) at…, hvar nema alls hvergi, Ísl. ii. 236; hvar landa ertu þess faeddr, where in the world art thou born? Lat. ubi terrarum? FaS. ii. 534.

hvar

II. indef. anywhere; allir hlutir verða bjartari á glerinu í sólskini en hvar annarstaðar, Hom. 128; hér eru vötn verri en hvar annarstadar, Stj. 609; hér framar enn hvar annarstaðar, Fb. i. 236.

hvar

2. in each place; urðu þrjú þing í hverjum fjórðungi ok skyldu þingu-nautar eiga hvar (in each) saksóknir saman, Íb. 9; Duná (Danube) kemr í sjau stöðum mikil hvar (IB seven arms, each of which is great) saman í sjó, Rb.; turturar eru fair hvar saman, Hom. 65.

hvar

3. hvar sem, hvar es, and in old MSS. and poems contracted hvars, wheresoever; hvar sem hann for, hvar sem þeir kvámu, FmS. i. 62, vii. 21: with a local genitive, hvar lands er kom, wherever he came, Ód. 8; hvar þess er (wheresoever that) maðr hefir þann eið unninn, Grág. i. 56; hvar landa sem þú ert, FS. 23; hvar þess er aðrir taka fyrst arf, 191; hvar helzt, id., Hom. 155.

hvar

4. hér ok hvar, here and there, now here now there, Nj. 142, FmS. i. 136, vii. 294, 301, 324, viii. 61, ix. 362, SkS. 566; víða hvar, far and wide, in many places; víðast hvar, in most places, in most instances, Skald. H. 3. 42, freq. in mod. usage.

hvar

5. ever so, very; hvar fjarri, ever so far, very far off; en þegar er Arnljótr laust við geislinum þá var hann hvarr fjarri þeim, Ó. H. 153; honum kastaði mjök upp or húsunum svá hátt at hvar fjarri kom niðr, Sturl. i. 161 C, Orkn. 114; hann laust hann svá mikit högg at hann kom hvar fjarri niðr, El. 100; hugr þinn er mér h. fjarri, Stj. 417, Hom. (St.) 43: with a compar., um allt Hálogaland ok þó víðara hvar, in all H. and ever so much farther, FaS. ii. 504; hvar meiri, evermore; ek skal þó hvar meiri stund (with ever more zeal) á leggja hennar mál en ek ætlaða, FmS. x. 106.

hvar

III. reLat. only in later writers, Dipl. v. 3, Mar. passim; hvar til (whereunto, to which) Bjarni bauð ekki fremr en áðr, Dipl. iii. 11.

hvar

B. In COMPDS, intenS. = ever, mostly in poetry: hvar-brigðr, adj. ever shifty, fickle, FmS. x. (in a verse). hvar-dyggr, adj. ever true, faithful, Lex. Poët. hvar-gegn, adj. ‘ever-gain,’ straightforward, upright, FmS. xi. 314 (in a verse). hvar-góðr, adj. ever good, Lb. 13. hvar-grimmr, adj. savage, Lex. Poët. hvar-kunnr, adj. ‘ever-known,’ famous, Hallfred. hvar-kvæntr, part. polygamous, having ‘a wife in every port;’ a rendering of ‘gentern procacissimam,’ of the Vulgate, Deut. xxviii. 50, Stj. 345. hvar-leiðr, adj. ‘ever-loathed,’ detested, Hkv. i. hvar-lofaðr, adj. ever praised, Geisli 16. hvar-mikill, adj. ever great, Clem. 47.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚼᚢᛅᚱ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger