Nista

Norrøn Ordbok - nista

Betydning av det norrøne ordet "nista"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet nista kan bety:nista

nista
1. t, erroneously proncd. nísta:—to pin, nail fast, esp. to pin with a weapon; sú (the arrow) nisti klæði hans við gólfit, Fms. i. 269; spjótið hafði nist allt saman fótinn ok brókina, Eb. 242; ok nisti hann svá dauðan út við borðinu, Sturl. iii. 66; ok nistir hann niðr við klakann, Finnb. 286; ok nistí hann við rist honum skjöldinn, Rd. 267; ok ætlaði at n. hann í gegnum við hallar-vegginn, Stj. 466; var hann skotinn gaflaki í óstinn ok nistr svo niðr við garðinn, Sturl. i. 112; ok nistir svá tunguna niðr við kverkrnar, Al. 77; ok nisti hann svá at öll námu staðar í hjartanu, Stj. 534; nist sverði, pierced with a sword, Lil. 56, cp. Líkn. 16. 32: the phrase, nístandi kuldi, piercing cold, not from gnísta, q. v.
nista
2. t, [from nesti, as gista from gestr], to provide with viands; ok nisti alia, n. G. l. i. 136; skal hann ok alla nista þá ef þess þarf viðr, ii. 352, v. l.; sá er úlfgi nistir, who never feeds (the wolf) never fights, Km. 22, see Lex. Poët. s. v.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚾᛁᛋᛏᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

cp.
compare.
esp.
especially.
l.
line.
n.
neuter.
proncd.
pronounced.
q. v.
quod vide.
v.
vide.
L.
Linnæus.
m.
masculine.
s. v.
sub voce.
v. l.
varia lectio.

Siterte verk og forfattere:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Finnb.
Finnboga Saga. (D. V.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Lil.
Lilja. (A. III.)
Rd.
Reykdæla Saga. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Km.
Kráku-mál. (A. III.)
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back